Kronika minuta po minucie z akcji stawiania masztów dn. 05-11-2015 r w Ursusie. Spisał pan Marek Mentrak.

1210 - Fokmaszt zaczepiony idzie do góry.

1215 - Fokmaszt mocowany do pokładu.

1220 - Mocowanie lin do pokładu

1230 - Kapitan Waldemar wdrapuje się na fokmaszt aby zluzować zawiesie dźwigu.

1250 - Zawiesie zostało zluzowane.

1300 - Zaczepianie grotmsztu do haka dźwigu.

1305 - Zaczepiony grotmaszt jest wciągany go góry.

1310 - Grotmaszt mocowany do pokładówki. Naciąganie lin mocujących.

A było to tak... Wybrałem się służbowym rowerem do pobliskiego sklepu "ZINO" by dokonać na b. dogodnych warunkach comiesięcznego zakupu potrzebnych materiałów. Po drodze, ponad płotem zasłaniającym plac budowy "UNIBEP" widziałem obrzymie ramię dźwigu samochodowego, który tam pracował. Zapałałem do tego dźwigu pożądaniem, jakie trudno tutaj opisać. Poprosiłem portiera o wpuszczenie mnie na teren budowy w ważnej sprawie. - To trzeba mieć kask. - A to proszę mi go podać, tam leży - wskazałem na kask portierski. Zostawiłem w zamian czapkę.

Z masztami to było tak. Pan konstruktor Bogdan Małolepszy narysował maszty aluminiowe. Projekt został zatwierdzony przez odpowiedniego inspektora PRS i już. Na skutek trudności ze zdobyciem odpowiednich rur aluminiowych zaczęła mi świtać myśl o wykonaniu masztów drewnianych > Nie ma czasu załadować 

Kiedy zabawę trzeba było zaczynć od nowa, np. grę w chowanego, krzyczało się na podwórku "zbite szklanki" i wszyscy wychodzili ze swoich kryjówek. My musimy zacząć zabawę z klejeniem masztu od nowa nie dlatego, że "kryjacy" podglądał, lecz dlatego, że "lepiej jest wrogiem dobrego".

Voltaire, autor owej sentencji, mógł mieć na myśli następującą interpretację: przychodzi lepsze wypiera dobre, a dobre tego nie lubi i lepsze staje się wrogiem.

Druga, zanacznie bardziej odpowiadająca mnie interpretacja tłumaczy - nie poprawiaj, bo pospujesz coś co jest dobre i tak.

Oprócz prac w drewnie, prowadzących wprost do otrzymania masztów, zadbać musimy obecnie również o wykonanie okuć, zaplecenie lin, zakonserwowanie drzewc, by osiągnąć gotowość do próbnego postawienia masztów po to, by żaglomistrz mógł zdjąć miarę.

Do tych prac musimy zdobyć - stal nierdzewną, klej do drewna, elektrody, ściągacze M20, kausze, minię ołowiową, smołę drzewną "liściastą" wreszcie dźwig.

Sobota, 2015-03-14. Ach, co to był za dzień! Próbowaliśmy skleić maszt. Zostało zaproszonych kilka osób, których wiedza we właściwych im dziedzinach miała ustrzec nas przed popełnieniem błędu...

Bom po sklejeniu był graniastosłupem o "wysokości" 5m (ten wymiar stanowi długość) i podstawie 12-kąta regularnego opisanego na okręgu o średnicy 160 mm, to jest największa średnica drzewca. Należało mu nadać właściwy kształt, tzn ścienić na końcach do średnicy 145 na jednym i 120 na drugim końcu. Ten "chudszy" jest koncem przymasztowym i przysługuje mu nazwa bodaj pięty bomu, przeciwległy to nok. Dlaczego ścieniać? Otóż na bom, podobnie zresztą jak na wiekszość drzewc działają siły ściskające - wdłuż.

Na fotografii od lewej stoją: kpt. Bruno Salcewicz, inż. Bogdan Małolepszy, moja skrpmna osoba, Tomasz "Broda" Kural, ksiądz Tomasz, Nikodem Porowski i Adriana Porowska.