W środę odwiedzili nas panowie Marcin Janos Krawczyk i Przemysław Siemion. Pan Marcin, o ile zdobędzie środki, nakręci dokument z budowy i podróży jachtu. Na razie utrwala na taśmie to, co było niezbędne, m. in. pogrzeb Ojca Bogusława. Pan Marcin jest sprawcą kilku już dokumentów. Śledzi nasze poczynania, kibicuje im. Wydaje się, że wierzy w ostateczne powodzenie dzieła tak jak my! Jest także aktorem.

I panowie w ostatniej fazie prac przy przyczepianiu bannerów na murze naszej posesji. Mimo, że mur jest długi, jestem pewien, że zapełnimy go w całości i trzeba będzie jeszcze coś wymyślić, tak wielka jest ofiarność Polaków! Ale nie tylko Polaków. Niedługo, po sfinalizowaniu dzieła, opowiem jakie międzynarodowe kręgi zatacza akcja budowy szkunera gaflowego przez bezdomnych w warszawskim Ursusie...

Z pewnych względów pan Witek chciał pozostać incognito. Dokuczyło mu życie, a właściwie ludzie w tym życiu i instytucje... Wiele życiorysów zwichnął ustrój słusznie miniony, poprzetrącał kręgosłupy. Ci, którzy prawdziwie zetknęli się z jego realiami mogą i dziś nie ufać władzom, służbom i okolicznościom. Świat postrzegamy na tyle sposobów ile oczu patrzy. Kto ma rację?

Pani Małgosia ma trzy córki. Najmłodsza to Zosia, urodziła się w maju 2009. Marysia ma 5 lat a Julia chodzi już do pierwszej klasy! Pani Małgosia postanowiła, dla dobra rodziny nie skracać urlopu macierzyńskiego, a raczej go wydłużyć... Pani Małgosia Jest kobietą niezwykle silną. Jej zrównoważenie, spokój ducha i łagodna stanowczość sprawiają, że wszystko dokoła pani Małgosi odbywa się tak, jak ona chce... Pozornie pozostaje w cieniu spraw i ludzi, w rzeczywistości jest zupełnie inaczej! Pani Małgosia doskonale wie, jak co ma wyglądać, kto co powinien robić oraz co jest jej powinnością.

Adriana Porowska - pełnomocnik Kamiliańsiej Misji Pomocy Społecznej od czasu, gdy zbrakło Ojca Bogusława. Przez panów nazwana po jakimś czasie "Matką Adrianą". Przyjęła z godnością ten honorowy tytuł...

Pani Ada jest kobietą niepospolicie inteligentną i skuteczną w działaniu. Potrafi rozmawiać z każdym. Nie pozwala, by do rozmowy zakradły się tematy poboczne. Jest konkretna, szybka, jasna. Nie ma problemów z podejmowaniem decyzji. Jest typem kobiety, o których się mówi, że "gdzie diabeł może, tam... itd" Przy czym młodość i osobisty wdzięk mają tutaj też swoje zasługi...

Sławomir Skrabucha jest tym spawaczem, który podjął się zespawać nasz statek szczelnie. Nie bał się - mimo, że wszystkie spoiny poszycia zewnętrznego będą sprawdzane przez PRS na szczelność, a niektóre na okoliczność wystąpienia ew. błędów spawalniczych także! Po całkowitym zmontowaniu elementów poszycia przystąpiliśmy więc do połączenia blach tak, jak to jest zalecane w dokumentacji. Chodzi o kolejność, pozycję, rodzaj i grubość spoin. Spawanie musiało być dwustronne. Spoina ciągła.

Pan Sławomir Michalski. Spokojny, życzliwy, pracowity, niezłomny. Czasem, na koniec dnia pracy wyglądał jak górnik z twarzą czarną od spawania i szlifowania! W ciszy, bez robienia zamętu wokół swojego zajęcia wytrwale pracuje całymi dniami z fantastycznym efektem w postaci dziesiątków, czy raczej setek zmontowanych detali. Raz mnie zaskoczył bardzo! - P. Sławek ma papiery mistrzowskie. Fakt, że gdzieś zaginęły i teraz je odbudowujemy. Więc zaskoczył mnie, gdy powiedziałem, że sprowadzamy stal gatunku 316 Ti. On na to, ze jest to stal chromowo-niklowo-molibdenowa!

Szkuner gaflowy. Sylwetka trochę staromodna.

Bałem się ożaglowania gaflowego. Sądziłem, że będzie miało małą sprawność... Poczytałem trochę i wyszło, że tak, mniejszą niż bermudzkie, ale tylko w najostrzejszych bajdewindach. Ale cóż, od dawna wiem, że dżentelmeni pływają tylko kursami pełnymi... Na kursach od fordewindu do pełnego bajdewindu sprawność ożaglowania gaflowego może być wyższa od bermudzkiego. Może obsługa żagli będzie trochę bardziej skomplikowana, lecz jacht nie jest przeznaczony do żeglugi samotnej. Załoga ma być liczna i ochocza...